„Świadczenie ubezpieczyciela w ramach umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych obejmuje także uzasadnione i celowe koszty leczenia oraz rehabilitacji poszkodowanego niefinansowane ze środków publicznych (art. 444 § 1 k.c.).”
Tak wynika z podjętej w dniu 19 maja 2016 uchwały siedmiu sędziów Sądu Najwyższego w sprawie o sygn. III CZP 63/15.
Uchwała została podjęta w odpowiedzi na następujące pytanie prawne przedstawione przez Rzecznika Finansowego:
„Czy odpowiedzialność ubezpieczyciela wynikająca z umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych z tytułu roszczenia o pokrycie kosztów leczenia prywatnego na podstawie art. 444 § 1 k.c. jest uzależniona od braku możliwości skorzystania przez poszkodowanego z leczenia lub rehabilitacji w ramach uspołecznionej służby zdrowia albo wydłużonego okresu oczekiwania na takie leczenie lub rehabilitację, mającego ujemny wpływ na stan zdrowia poszkodowanego?”
Zagadnienie zostało przedstawione przez Rzecznika Finansowego w związku z rozbieżnością w wykładni art. 444 §1 k.c. w praktyce orzeczniczej sądów powszechnych.
Zobacz wniosek Rzecznika Finansowego
Z tezy uchwały SN wynika, że poszkodowany w wypadku komunikacyjnym nie ma obowiązku korzystania w pierwszej kolejności z bezpłatnej, publicznej służby zdrowia i nie ma obowiązku wykazywania, dlaczego skorzystał właśnie z leczenia i rehabilitacji poza system NFZ. Wystarczy, że wykaże poniesienie przez siebie uzasadnionych i celowych kosztów leczenia l rehabilitacji (art. 444 § 1 k.c.).
Zakład ubezpieczeń odpowiadający wobec poszkodowanego w ramach obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności posiadaczy pojazdów mechanicznych może natomiast wykazywać, że wskazane przez poszkodowanego koszty leczenia i rehabilitacji, poniesione poza systemem NFZ, nie mają jednak charakteru kosztów uzasadnionych i celowych.
zobacz komunikat w sprawie uchwały na stronie internetowej Sądu Najwyższego
